İstanbul Akrostiş

(İ) ki Kıt`a arası, Belde-i Tayyib, inc(İ)
(İ) çinde barındırır, hem çirkef hem sevinc(İ)
(İ) steyene Eyyûb var, isteyene kör cinc(İ)
(İ) skânında meskûna, yine de olmaz kinc(İ)

(S) anki emir mi almış; ezil, horlan, fakat su(S) !
(S) en ki koca İslâmbol, sislerin ardına pu(S) !
(S) ivastopol`da değil, böğründe geziyor Ru(S)
(S) en, Fâtih`in Mîrâsı; yeter, dök içini ku(S) !

(T) ârihlere karışmış, kalyonlardaki san`â(T)
(T) aşlatmışsın nâmerde, ne kol belli, ne kana(T) ...
(T) ek elden hücûm eder, sana bütün Kâinâ(T)
(T) ükenmene az kaldı, etmeyecek misin inâ(T) ?

(A) kşemseddin hüzünlü; çırpınır, düşmüş dar(A)
(A) yasofya bir leke, taa alnında kap-kar(A)
(Â) ini Piskopos`un, yaralardan da yar(A)
(Â) kibetin çok mu hoş, sığar mı, Şeref-Ar`(A) ?

(N) erdedir Âlimlerin, Eb-Ced`le müjde seze(N) ?
(N) erde şânlı akıncı, mehterânla pür geze(N) ?
(N) erde İsmin`den korkup; tâcından tahttan beze(N) ?
(N) erde o ihtişâmın, Cihân titretip eze(N) ?

(B) aştan başa olmuşsun, şimdi köhne ve harâ(B)
(B) erdûşlar tellâkvâri, boy abdestin de şarâ(B)
(B) elâğât yoksunları, sarf hâlindeler i`râ(B)
(B) âri İstanbul`uma, Sen yardım eyle Yâ Râb(B) ...

(U) luz develer yırtmış, avded uğruna çul(U)
(U) zletgâhta görmesin, Kırk tâne piç, bir dul(U) ! ..
(U) yluğa yapıştırır; tutar, damgalı pul(U) ...
(U) şak eder kendine, en îtibârlı Kul`(U) ...

(L) ânet müstehâk değil, ardında durur Eze(L)
(L) üzûmunu gör hele, senin yerin çok öze(L) ! ..
(L) evh`e tebşîr yazılmış, bak Adın`a ne güze(L)
(L) ütfa mazhâr dilersen, okunmaz aslâ gaze(L) ! ..

11.04.2001 Landsberg 00: 45