Şiirlerde Aradım Seni

Bu gece yine karıştırdım Şiir Kitabım`ı
Sana yazdığım şiirleri tek-tek okudum
Şiirlerde aradım seni...
Andım, hatırladım, şiirlerde kalan günleri...
Kimi zaman gözlerin ilhâm olmuş,
Kimi zaman sözlerin...
Kimi geceler geçmemiş
Kimi zaman heyecânın doruğuna ermişim
Ve resmin, evet resmin yine aynı yerinde
Nasıl da gülücükler dağıtıyorsun
Nasıl da ışık saçıyorsun kararan bahtıma
Aslında sen, hâlâ benimlesin...
Damarlarımda dolaşıyorsun...

Sonra düşündüm birden;
Sana olan aşkımı, Yüzbinler okuyor Kitap`tan
Aşkımsın...
Her kesin dilindesin...
Ama, yanımda yoksun...

Okumaya devâm ediyorum
Şiirler neler anlatıyor, bir bilsen...
Seni çok sevmişim ben yaa...
Çok sevmişim çook...

Derken gözüme ilişen iki sıra;

*Gülüm, Nâzenîn Yârim, vurgunum yaa ben sana...*
*Sana mısrâlar dizmek, can katıyor bu cana...*

Evet, can katıyorsun...
Canımdan da içeri, canım oluyorsun...

Şimdi bütün bunlardan habersizsin
Unuttun belki de seni ne kadar sevdiğimi
Sildin belki de tüm hâtırâları
Belki de başka birini buldun...

Ama yok;
Unutamazsın beni sen yaa
Unutmamalısın...
Benim tanıdığım sen, bu kadar vefâsız olamazsın! ..
Hani sen benim gülümdün? ..
Mahşer`e dek sürecek tutkumdun? ..
Ne yapayım?
Böyle avutuyorum işte kendimi...
İstesen de, istemesen de...

Unutamıyorum, unutulmuyorsun...
Unutulmayacaksın! ..
Yüzbinler, bir gün Milyonlar olacak! ..
Okunacaksın satır-satır! ..
İçileceksin yudum-yudum! ..
İstesen de, istemesen de, seviliyorsun...
Sevileceksin! ..

14.12.2000 Landsberg 04: 10