Çocuklar Kuşlar Ve Şair
Şehrin ilk ışıkları korkakça
şehrin arka kapısından
sızmaya çalışırken gizli gizli
uyku sersemi şehir şaşkın
insanlar umutsuz, limana giren gemiden
hayat yine sıkıcı başlıyor güne
canhıraş gürültülerin ardında bıraktığı
sessizlikler boğuyor kalabalıkları
asık suratlar peydah oluyor sokaklarda
bezgin yığınları taşıyor kaldırımlar
çöpçüler dünün izlerini silmekle meşgul
bugüne yetişmeye çalışıyor şehir
caddeler klaksonlara teslim
bir didişme bir telaş arabalarda
herkes başını eğmiş adımlarını saymakta
gözgöze gelmeme için tüm çaba
Şehir ansızın ve sinsice gelen güne
hazırlıksız yakalanmanın utancında
bir tek kuşlar sevinçli sanki
ağaçlarda cıvıltılarla kutsuyorlar sabahı
bir de çocuklar mutlu şehirde
oyunlarını gündüz oynuyorlar çünkü
babalarının aksine
şair de umutla karşılıyor sabahı
yeni umutlar biriktiriyor yüreğinde
günahlarını geceye gömerek
sabahın ilk ışıklarıyla fırlıyor sokağa
dizelerine taşıyacak kelimelerin peşinde
attığı her adımda bir kelime topluyor
bezgin yığınların yerlere düşürdüğü
Yine günün sonu belirir uzaktan
sabah korkakça arka kapıdan sızan ışıklar
akşam cesurca terkediyor şehri ön kapıdan
çocuklar, kuşlar ve şair üzgün
şehrin geceye dönmesine
onlar oyunlarını gündüz oynuyorlar çünkü
babalarının aksine
şairin günahları kaplıyor geceyi
yeni günlerin umudunu yüreğine gömerek
O da terkediyor şehri ön kapıdan.
Mahmut Kuru
Mahmut Kuru şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.