Çocukça Düşler
Yarasa korkaklığında çırpınan gecede
Küçük Kız seni andım
Aşkımı sorguladım çıkmaz sokaklarda
Bir köşebaşında bekledim çaresiz
Titreyen kaldırımları ezmekten sakınarak
Saçlarına dökülen yıldızları topladım
Ay ışığı gülümsedi çocukluğuma
Çocukça oyunlarıma
Nasıl da oynardık seninle mazide
Ateşböceklerinin parıltısını izlerdik hani
Yanmasınlar diye su serperdik üstlerine
Gülerdik ardından çocuktuk ya
Çocuk kalmalıydık, bilemeden büyüdük
Artık büyüksünüz bırakın çocukluğu
Erkekler ağlamaz, kadınlar anlamaz
Yalanını yüklediler acımadan sırtımıza
Ağırdı kaldıramadık çocuktuk sanki
Sonsuza kadar çocuk kalmalıydık ikimiz
Çocukça yaşamalıydık aşkımızı
Yalnızca aşkımız büyümeli
Ama çocukluğumuz sürmeliydi
Bazen ağlamalı, çok gülmeliydik
Ne oldu sonunda bak, ben büyüdüm
Ama sen hep direndin, yetişkinlere inat
Küçük Kız kaldın
Aşkımız da ortada kaldı
Sen anlarken ben ağlamadım
Cesurca oyunlarını oynarken
Yaya kaldım, yetişemedim çocukluğuna
Fakat artık çıkarmalıyım yeter
Üstümde eğreti duran yetişkin elbisesini
Bu oyuna yeniden başlamalıyız
Ateşböcekleri bizi bekliyor
Su serpmemizi istiyorlar yeniden
Sen anlayacaksın, ben ağlayacağım
Utanmadan çocuk saflığıyla
Sarılacağız aşkımıza
Cesareti yükleyeceğiz sırtımıza
Yalnızca aşkımız büyümeli
Ama çocukluğumuz sürmeli
26 Temmuz 2001-Dilovası
Mahmut Kuru
Mahmut Kuru şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.