Ocak
Üşüyorum anne korkuyorum
Hem soğuk hem karanlık
Hem yakınsın hem uzak
Her şeye bir hem hem bulaşmış
?Homo homini lupus'muş anne
Çekmesin beni bu azgın ırmak
Bu zalim böcekler çekmesin beni
Ayağım kayıvermesin yar başında
Dualarına dualarımı katayım anne
İnce bir buzla kaplanıyor kalbim
Korkuyorum çıtır çıtır kırılacak
İsa'nın nefesiyle can bulaydım
Meryem'in buhuruyla ısınaydım anne
Ocak başında çile çile masallar
Yâ Rahim diye zikre dalan kediler
Kalyalı güğümler bakır leğenler
O narin ibrikler nerede anne
Yağınca diz boyu yağan kar
Hangi kazanlarda eritilmiş acep
Halamın ördüğü yün eldivenler
Ve kış meyvesi portakal hani
Kardanadamlarımız beyaz ve bizdendi
Ne çabuk cıvıyıp akıverdi zaman
Alanlar put karasıyla kurumlu hâlâ
Hâlâ lekeli alınlar ihanet yarasıyla
Ateşler içinde yanıyorum
Tülbendini bağla başıma anne
Önce ocağı tutuştur sonra ağla
Üfle anneciğim üşüyorum
İbrahim Demirci
İbrahim Demirci şiirleri