Aralık
Suratıma sıvanan is dünya
Gövdeme sarılan sis dünya
Toprağın yorganı kar değil
Bu yalancı şarkı rüzgâr değil
nerden çöktü bu demir blok
arzı sıkıştıran tuhaf mengene
göğüs kafeslerinde parlak pompalar
gözler elektrik parmaklar kelepçe
pıhtılaşmış sanki damarlarda kan
genç ölüler ordusu diskoteklerde
bu dansın ucu naraya çıkar çocuklar
ne işi var bu gülüşün bu dudakta
-en umulmadık yerde gülümser hikmet-
Biliyorum toprağın altında kaplumbağa
biliyorum karıncalar da orada
yürekleri usul usul vurmakta
ha durdu ha duracak sanırsınız
-bir insan hastalığı olmalı telâş-
Birinci kanun da senindir Rabbim
Sonuncu kanun da senin
Arada bu trompet bu mandolin
Soğuk bir şaka mı Rabbim
Sıcak bir fasıl mı
-Gazabını aşmıştır rahmetin-
Aralığın ortasında bir türbe
Yeşerir yeşerir de göğe doğru
İs silinir sis dağılır ve ney
Üflenir gönle doğru ateş
Dürülür dünya çalınır sûr
Açılır cehennem açılır cennet
Kanat dalgası tennûre semâ nûr
?Nûrun alâ nûr'
-Dönüş ancak sanadır Rabbim-
İbrahim Demirci
İbrahim Demirci şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.