Cennet Ateşi
Bir bakışın yeter çakmasına kıvılcımın
Sulardan geçerek gelirim yangına ben
Yıldızlar dökülür saçlarının gecesinden
Besmeleyle dolanır boynuna kollarım
Yamaçlarda kuzular dalgalanır kuytularda su
Sazlıkta neyin inleyişlerini bulurum ben
Duyarım dudaklarında tohum yaran soluğu
Kulak kıvrımlarında çağlar çağların uğultusu
Tırnaklar taş omuzlar dal bakışlar gümüş
Yeryüzüne yıldırımlar salar gök
Gökyüzüne yakarışlar yollar yer
Yay gerilir ok fırlar vurulur ceylan
Avcı mutlu soluk soluğa av mutlu
Yeşerir şehlâ gözlerde ıslak bir gülüş
Şükür boşanır kabaran göğüslerden
Parmak uçlarındaki teşekküre karışır
Cam gibi olur birdenbire beynim
Güven içinde geçilmiştir ateşten
Usulca iniverir suya yelkenler
Yatak dingin bir denizdir artık
Derin uykulara dalar balıklar
Doruğunu arar dağ: yerindedir
Baş gövde kollar ve bacaklar
Günah sevap helâl haram yerindedir
Kara bir güneş gibi parlar gözüm
Dinlenir ipek kirpiklerin gölgesinde
Gövden temiz bir ayna gibi ışıldar
Ovulan ten övülen ten öpülen ten
Arınır günlerle biriken o pastan
Bir bakışın yeter sönmesine ateşin
Sulara koşarak çıkarım ben yangından
İbrahim Demirci
İbrahim Demirci şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.