Uykusuzluk Geceleri

Uyandım karanlık gece
Sağım solum - her yanım!
Yine karanlığa uyandım
Sen yine bir bilinmezde uykuda
Bulutlara asılmış yüreğin
Ayaklarının ucu suda
Gönlüm bir kedi gibi pusuda
Yokluğunun köşebaşlarında...
Sokaklarda sessizlik çınlıyor - avaz avaz!
Ruhumda derin sonsuzluk
Kalbimde buruk sensizlik...
Geceler sızıyor odama onikilerde
Kapı pencere aralarından
Ellerin de gelmiş, ne hoş!
Daha uzat tutamıyorum
Sımsıkı tut sar beni
Üşüyorum...
Gözlerinin hayalini çiziyorum
Odamın çatlak duvarlarına
Siyah-beyaz çizgilerle
Sonra bir tüy gibi hafifleyip birden
Ulaşmak çırpınışım başlıyor sana
Daha değmeden ellerim
Bu sisli hayal perdesine
Silinip gidiyorsun artı sonsuza
Ben bir daha çaresiz
Ben bir daha yıkılmış...
Geleceksen,
Derin uykudayken gel olmaz mı?
Saçlarımı okşa üzerimi ört
Geldiğini ne duyar ne bilirim
Ama sen yine de gel
Beraberinde sıcaklığını da getir
Üşüyorum...