Gelişin

Geceler çizdim dünyamın tavanına
Yalnızlığın kokusu doldu buram buram
Kararttığım yaşamın zindanlarına
Aradı durdu elim kolum bilinmezleri
Çınladı sonsuzlar acı haykırışımla
İçimde bir ürperme, dudaklarımda titreyiş
Sildim bir gecede tüm silinmezleri
Yağmurlar yağdırdım karanlık çöllerime
Seller doldu taştı donuk gözlerime
Dökülüverirdim açsan avuçlarına
Tüm hasretim o sıcak avuçlarına...
Ahşap bir bina gibi çürüyüp gidiyorum
Yıkılıyorum karanlığa bir çatırdamayla
Bu içinden çökmesi dev bir kalenin
Erişilmez bir utkunun yamaçlarına...
Uzayıp giden bir akış bu saçlarına...
Bildiğin en uzakları bile yakın edeceğim
Unutacaksın varılmazları, gelinmezleri
Engel olma, aksın, gözyaşlarım
Götürsün beni de senin uzaklarına...
Kırıldığım yeter, yeter kahroluşum
Sana vardığım gün bu çile biter
Kaçışın çare değil, bu yol sana gider
Unut o uzakları, o hiç gelinmezleri
Nice baykuşlar inledi sensiz geceleri
Hatırımdan çıktı ne gündü ayrılık
Sendin o sevgili var olan bende ezeli
Bildiğim, benimsediğim o bir tanecik sen
Kime ne, neylerim yarınları, gelecekleri
Başta sen gel başında kır çiçekleri
Ölümsüzlüğün busesini kondurayım alnına
İçimdeki sırrı fısıldayayım kulaklarına
İzin ver, ne olur, susadım dudaklarına...