Ordasın Diye

`ordasın diye,
sevdim yaşadığın şehri...
uykusuz kalmayı bütün gece,
kalemi, sana yazdığım şiiri...
ordasın diye,
sevdim yeniden başlamayı,
odamı toplamayı saatlerce,
mutfağa girip yumurta haşlamayı...
ordasın diye,
sevdim söz söylemeyi, konuşmayı,
odun atmayı sönmüş sobaya,
çıkıp yağmurda dolaşmayı....
ordasın diye,
sevdim giydiğin elbiseyi...
içtiğin ÇAYI, SİGARAYI,
her aklıma geldiğinde gülümsemeyi...`
...........
...........

ordasın diye,
ansızın düşürdüm aklıma seni...
vakitsiz yola çıktım,
biraz yorgun,
biraz yenik,
ve kuralsızdım.....
kafa tuttum geçmişe ordasın diye,
yarın için hoyrat hayaller satın aldım...
vurulsam da gam yemem artık şakağımdan,
sonunda...
adam gibi sevdalandım....
ordasın diye,
bugün ilk defa güneşe baktım,
oturdum bir ağacın gölgesine,
meydan okuyup rüzgarın sesine,
seni düşündüm..
bir sigara yaktım...
bedenimi hapsettim gözlerime,
bütün gün anlam katıp düşüncelerime,
sessizce aktım...
ordasın diye,
buluta resmini çizdim,
ismini yazdım sırtımı yazdığım ağaca...
belki biraz deliceydi, belki çocukça...
aldırmadım,
çoktan büyüdüm ben diye,
adam oldum oldum diye, koskoca...
ordasın diye,
yürüdüm ağır ağır dağlara doğru,
sırtladım umudu,
ve yüreğimde sana dair ne varsa...
ola ki gözlerin bir gün beni ararsa,
yönüp hep sana dönük,
ordasın diye....