Eylül Gazeli

Solar bütün çiçekler,bir gamlı sümbül kalır,
Dünya baharın böye,bir diken bir gül kalır.

Ah eder bülbül ağlar,gülzâr hep efgân olur,
Sonunda ona mahzun,pörsümüş bir gül kalır.

Bir gülün ömrü kadar,bir devrandır bir ömür,
Gün batar,akşam olur,sonra bir eylül kalır.

Fani sevgiler göçer,sevdamız yalan olur.
Savrulur zamanlara,bomboş bir gönül kalır.

Yıkılır hayal köşkü,mülkümüz talan olur,
Gülşenimiz hâr olur,bir gamlı bülbül kalır.

Gafletle geçer ömür,zikirsiz,tefekkürsüz,
Fani bahçede solgun,pörsümüş bir gül kalır.

Saadet göçüp gider,konmaz dallarımıza,
Bahar biter,yaz geçer,sana bir eylül kalır.

Çalan olmaz kapını,şitaya meyledince,
Biter baharın yazın,sana bir eylül kalır.

Dünyadan son nasibin,son hazzın yaşamaktan,
Son ışık,son renk işte...Seni bürüsün diye,
Mağribi akşamlarda son ışıklar sönmeden,
Gün batmadan ufkunda,gül pembe bir tül kalır.
İşte budur gençlikten arta kalan varlığın,
Devran döner,gün söner,sararan ufuklarda,
Ömründen son nasibin,son hazzın yaşamaktan,
Sana bir diken,
Bir gül,
Ve bir de...
Gamlı bir eylül kalır...