SEN İBRAHİM OL KONUŞ

İyiler zâr içinde, kötüler kâr içinde.

Ne tuhaf bir devran bu, bütün çağlar içinde...

Canî güler her zaman, masum ağlar içinde.

Hakkı öldürmüşler o, şimdi mezar içinde...

Kimisi ışık arar, karanlıklar içinde.

Kimi bekler ki açsın, çiçekler kar içinde...

Bir gül nasıl güler ki, kalmışsa hâr içinde.

Ey gönül sabra sarıl, sen de bu dâr içinde...

Bülbülün zâr içinde, güllerin hâr içinde.

Olsa da Orhan deniz, değiller âr içinde...

Bu vaveyla boş değil, bir mânâ var içinde.

Çeksen de türlü cefa, hep acılar içinde...

Cefa sana kâr etmez, imanın yâr içinde.

Çatsak da şu dünyaya, kızgınlıklar içinde...

Bu dünya kötü değil, kötüler var içinde.

Dünya dönedururken, çılgınlıklar içinde...

Sen İbrahim ol konuş, güllerle har içinde.

Sen İbrahim ol konuş, güllerle nâr içinde?.