OĞLUM"A

Çok direndim.
Kavga ettim kendimle, çok.
Konuştum saatler boyu.
Dedim; sevme.
Olmadı.
Olanlar oldu, sevdim.
Aslında, sevmek ötesi bir şeydi bu.
Acımtırak,
Kekremsi,
Ve zil zurna zehir.
Ve tarifsiz.
Talihsiz,
Telafisiz,
Habis,
Ve hapis.
Yani; sevmek kere sevmek.
Yani ölmeden,
Bin kere ölmek gibi bir şey.
Güzelliği de bundan olsa gerek.
Güzelliği de senden.

Vazgeçilmezim.
Değişmezim.
Saçının bir teli, bütün evrene,
Değişilmezim.

Bilsen,
Bütün güller,
Güzelliğini tarif için açıyorlar şimdilerde.
Bütün kuşlar,
Sesini taşıyorlar, öbek öbek,
Dört mevsim, yedi cihana.
Ay, yüzünün yüzü suyu hürmetine,
Doğuyor her akşam, her akşam.

Güneş, pencerenden süzülüyor,
Her sabah, gururla.
Ulu bir dağ,
Bir türkü tutturmuş yamaçlarında, pür neşe;
? İncecikten bir kar yağar. ?
Rüzgâr,
Benim hikâyemi anlatıyor,
Dosta, düşmana;
Sevmek kere sevmek.

Ve bir anne,
Kalbimin üstüne mıhladığı BERAT\"ı,
Ninni yapıp söylüyor yavrusuna.
E.E.
Belki farkında olmadan,
Sevdamızla uyutuyor balasını.
E.E.
E.E.

Allah rahatlık versin oğlum.
Annene iyi bak emi?
Yüreğimi ikiye bölüp,
Sizlere yolluyorum.
Ve içindeki en kutsalımı da;
Sevmek kere sevmek.

Beni merak etmeyin.
Dilimde bir türkü;
? Elif dedim, be dedim. ?
Hep sizi düşünüyorum.
Hoş kalın.
Hoşça kalın.
Sizleri çok seviyorum.
Çok?