Doğduğum Şehrime Gömenim

Bir günü daha batırıyorum gözbebeklerimin umutlarında..
Ve sen palanlı şehrimin içine doğuyorsun ve beni kıskandırırcasına ejder tepesinden gülümsercesine,
birilerine doğupda beni gömercesine o bakışınla,

ve nar tanesi gibi kanatıyorsun içimi

Hatırlarmısın?
o zaman bir şarkı söylenirdi ya yüksek sesle dinleşirdik o vakit ;

ÖPSEM BEBEK GÖZLERINDEN ÇOK AGLATIRLAR
SARSAM SENI KOLLARIMDAN BIRGÜN ALIRLAR
SEVSEM SENI DOYASIYA YIPRATIRLAR
BIR SÜRÜ KURU GÜRÜLTÜ
PARÇALAR SEVGIMIZI
EY KADER
BÖYLE MI OLMALI SOLMALI SEVGILILER

Yıprattı gerçektende Değilmi?
Aldı bir başkası seni
Doğdun sen üzerine\'\'
işte şarkının bu sözleri vurgulardı sazın teline vururcasına yüreğimin içine doğan o umut güneşinin üstüne \'\'
işte o zaman anlamalıydım saklanacağını ...

Hani; Arnavut kaldırımları vardır ya geçmiş zamana ait
Bir fotoğrafın güz halidir, yani aşkın ilkyaz hali Gibi..

Ne güzel düşlerdim ben, bende bizi;
Aşk o suskun şehir fotoğraflarında solacakmıydı,
bu kadar çabukmuydu
aşkımızın Her karesi ağır ağır eskiyecekmiydi.
Sararmış bir fotoğrafmı olacaktı her bir karesi,

Hatırladım yine solarak bir karanlık yığın arkasına saklanışını;
o zaman yüreğim, ağlayarak dillendi;
ve\'\'
Bitti dedi..
Biten sen ve Biz\'\'dik..
Hiç hesapsız..!
Şimdilerde İçimde kopuveren ayrılıkçı çocukların esmer avazıydı.!
Yani ayrılıkçı yazgım;
Göz göze geldiğim o soğuk usturanın telaşında içime dolan o heyacanı yaşarcasınaydı sana o çaresiz ve çarem bakışım..
ve
Manasız bir gurura boyun eğen gözyaşı kahkahaları gibi hünerliydi
Öyle keskin öyle vurucuydu batışın
belkide saklandın bir karanlık arkasına,
belkide kendin bile bilmiyorsun..!
bende olduğun gibi gün yüzüne çıkmayı
Şimdi gün batarken gurbetin o yedi tepeli şehrimde oluk oluk akıyorsun yüreğimin en derin kesiğinden..
Canımı yakarak..
batıyorsun derinliklere, bir daha doğmayacak gibi bir güneş gibi
Şimdi bu saat; gözlerimin akı seni özlemek kadar kırmızıdır..

Sahi bilir misin..?
Bir ayrılık sonrası mecalsizliğinde aşk yine aynı aşksa özlemek nasılda kırmızıdır..!
İçimin yaşayan bütün gürültüsüyle biriktirdiğimi Seni..
Ve suskun yazılarımda her gün biraz daha eksiltiyorum yedi tepeli şehrimden gözlerini..
Ben artık tek yönlü biletime açtığım o küçük yarayla süsledim ömrümü..
Çınlatarak kalbimin ak duvarlarını \'\'HAYATSIN\'\' diyen sesiyle aşkın..
Hayatsın..
ama Hayat hesapsız..!
çünkü doğmamak üzere battın

yani;

Gittin işte

başka türlü nasıl ifade edebilirdimki
^^ battın^^

Hayatsa AŞK ; aşkı yaşadığım kadar HAYAT var \'\'
Güneşde doğmuyor üzerime,
Hayattamıyım bilmiyorum...

Doğduğum şehrimde doğanım sen olmuştun ; DOĞDUĞUM ŞEHRE GÖMDÜN BENİ \'\'

Fatih EFE