Yanımda Gülseydi, Gülüşün..

Gülüşün,
iklimlerimi değiştirir.
Yeniden yeşertir çimenlerimi
Boy atar başaklar, semayı yeniler
Boşalır bardaktan boşalırcasına bir yağmur
Gülüşün, kurutur göz bulutlarımı
Düşer bir akşamüstü peşime, kara bulutlar..
Gülüşün aklıma gelir, içime sığmaz buluttan umutlar,
Gülüşün, ısıtır içimi
Işıtır karanlıklarımı,
Bazende ıslatır kuruyan göz bebeğimi
Gülüşün, sevinç katar göz yaşlarıma, sevinçten yaşarır..

Bir somurtkanlığınla başlar..!
Üşürsün somurtkan havada
Bir sabah bakmışsın
benden uzağa kaçan gönül teknen, umutlarıyla yelken açmış alabora olmaya ,
nedenini sen bile anlamazsın.!

hal bu ki!

Gülüşün sarardı, tüm yaralarımı
Dindirirdi, susmayan hıçkırıklarımı
Anlamlandırırdı, anlamsız bu şehri
Açar bir gece yarısı, tüm ışıklarımı..

senin de dinerdi sızın..

Yanımda Gülseydin...
O zaman anlardın.. !