Yerde Yoncaydı

geceleyindi.
derin vadiden indim de ovada oyalandımdı.
bir yılan kıvrıla kıvrıla belime dolandıydı.
yerde yoncaydı semada aydı.
gözleri karaydı ayla aydındı.
pulları yıldız yıldızdı.
rengini ayırdedemediydim.
görünmez uzaklardan nidalar geldiydi.
kulaklarımla da görmedeydim.
bedenim alev alevdi.
yılan ısınmak istiyor gibiydi.
ben sönmeliydim.
nefesimi dinlemedeydi.
uzaktan rüzgar kanatlı atların nal sesleri gelmedeydi.
iki dallı dili yüzümü yaladıydı.
dilini dudaklarımla tutuverdiydim.
dilime doladımdı.
geceleyindi.
yılanın dilini emdiydim.
kıvranıyor ve sarıyordu. ısınıyordu.
serinlik yayıyordu dili.
ay söndüydü.
nida sustuydu.
yer kaydıydı.
iki zıt birbirini tüketmedeydi.
ovanın cinleri oradaydı.
yel cince sesler taşımadaydı.
ben benim yanımdaydım.
ben beni ve yılanı seyirdeydim.
dili yetmediydi.
gözlü kafasını emmedeydim.
içime kar suları akmadaydı.
yılanı eme eme yutmadaydım.
dudaklarımın önünde son titreyen ince sonuydu.
serinlediydim serinlik bendeydi.
yılan dediydi seninim sendenim seninleyim.
bendim bendendi benimdi.
evvelinde de benimdi sonrasında da benimdi.
yılan benimle bedenim arasına kıvrılıp yattıydı.
halkalandıydı başı bedeninin üstündeydi.
gözlerini kapadıydı.
uyuyor gibiydi uyumamaktaydı.
yılan hakikatte yalandı.
yılan hakikaten yılandı.
ama geceydi yerde yoncaydı semada aydı.