Marallar Oymağında Bir Ceylanla Oturup Ağlamak

Hüznünü dağlara savuran
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı

Ahh ceylan
ürkek aşkların zarif sultanı
karanlıkları silen aydınlığını
saklama dağlardan
senin gözlerinden kopan
bir deniz boğulur bende
merhametin ziyası sende parlar
güzellik sende kanat açar göklere

Beni böyle koşturan arkandan
bir avcılık halidir sanma n`olur
aşka uçan turnalar içimde kanat vurur
denizler içimde kudurur
okyanuslar içimde durulur
sana aşık her avcı içimde vurulur

İn ovalara ceylan
bu yürekle sana haykıran
en soylu ağıtları sunmalıyım

Bir tel hıçkırır derinden
gözlerinden kopan bir damla yaş aşkına
bir yiğit ölür pusuda haybeden
yapılar yükselir göğe şehirlerden
ağır yükler altında sokaklar erir
binlerce insan binlerce yalnızlığı emzirir
İn ovalara ceylan
buralarda yaşanmaz sensiz
şehirler kurmalıyız ceylanlar gezinen
kuşlar uçmalı göklerinde şehrimizin
marallar olmalı sokak başlarında
körpe yavrularını emziren
şaşırıp kalmalı avcılar iz sürerken

Ay ceylan
Boynumda bir vebaldir çağın insanı
kirlerinden oluşmuş zamanın lisanı
her şeyin üstünde işgal var
bunalıyorum ay ceylan
içinden çıkamadığım bir hal var
ya sen balalar balası
yüreğinde ateş, gözlerinde hilal var

Sen ve ben ceylan
cerenler bizi izlerken yükseklerden
asrın çizgilerini çizmek üzre
hayatı hüznolan turnaların
aşkına denk bir aşkla
çeteleler tutmalıyız yine aşklara dair

Ceylan ceylan
hüznünde beni an
senden aldığım yaralardandır
yüreğimden sızan kan

Sen sultansın nazlan ceylan
Yürekler kanatan naz var sende
Kıtalara yayılan yaz var sende
Bir kurşunla hazan olan güz var sende
Her hücremde gezinen iz var sende
Yüreğime sürekli batan biz var sende
Sen sultansın nazlan ceylan
Senden aldığım yaralardandır
Yüreğimden sızan kan.