Demek Ki
-Bahtı kara kardeşime-
Bizi ağlatarak Mevlâ`ya gittin,
Bizleri akraba saymadın demek.
Bu dünyayı gözün açık terkettin,
Genç yaşta hayata doymadın demek.
Boynu bükük koydun iki kızını,
Kaçırdın aşının tadı-tuzunu.
Cümlenin arşa çıkan avazını,
Ne kadar uzaktın, duymadın demek.
Ardında dostların akın-akındı,
Gerçekten bu sevgi senin hakkındı.
Haftana tam onbir hatim okundu,
Gönüllerden dışa kaymadın demek.
Ne var ki `eş` diye gördüğün kadın,
Herşeyi önüne serdiğin kadın,
Uğruna atanı kırdığın kadın,
Seni hiç saymazmış, aymadın demek.
Verilen öğüde kafa yormadı,
Kızının sonu ne olur, sormadı.
Ders yılı bitene kadar durmadı,
Kalbine merhamet koymadın demek.
Bulmuştu erkeğin dilsiz, safını,
Dinletir dururdu her dem lafını.
Kesmeye kalkıştı fotoğrafını!
`Hanım`ın yanına uymadın demek!
Günlerce bekledik dönerse diye,
`Bu da şaka` deyip gülerse diye.
Heyhat ki çırpınmam, dönmem deliye
Boşaymış, üzmekten caymadın demek.
(Kayseri, 1992)
Şükrü Tarla
Şükrü Tarla şiirleri