Gazel
Çocuktum; bu gönül boştu, günüm gündü, hayat hoştu.
O yıllar ne güzel yaştı! Zamanlar hep güzel bildim.
Çocuk kalbim pür eğlence, oyun düşlerdi erkence.
Masal isterdi her gece, yalanlar hep güzel bildim.
Oyun dostum, evim dostum, bu minval onbeşe bastım.
Ne hiç kızdım, ne de küstüm, olanlar hep güzel bildim.
Sonunda bir güzel gördüm, tutup gönlüm ona verdim.
?Mesut günler yakın? Derdim, işim hep âh-ü zâr oldu.
Güneş yüzlü, hilal kaşlı, kibar bir kız, ağır başlı.
Benim artık gözüm yaşlı, güzelden intizar oldu.
Sever sandım güzel belkim, yok ettim hep malım-mülküm.
Göründü yurdumu terkim, kader gurbet yazar oldu.
Dolaştım gurbet ellerde, hatır buldum gönüllerde,
Fakat aklım ezellerde! Sılam düşte gezer oldu.
Dedim varsam, yarim n'olmuş, konum-komşum ne hal almış.
Kadı, Muhtar, Çomar ölmüş. Obam viran, tozar oldu.
Kımıldan Şükrü gardaşım, tükenmiş burda sırdaşın,
Diken olmaz mezar taşın, sana dağlar mezar oldu.
(Kayseri, 23 Aralık 1972)
Şükrü Tarla
Şükrü Tarla şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.