Son Bahara Kalan Sevgiler

Ciğerlerimdeki fırtına hala dinmedi,
İnkar edilesi yok ki bu duyguların,
Azıcık umuduyla kırmızı bulutların,
Bitmeye mahkum sonbahar aşklarına ,
Zincirlenmektir hükmü.

Sabır tellerinin sızısı önümüzde,
Sararmadan düşen yaprak gördün mü?
Yıldızlar niye yansın ki gündüzde?
Aşklar böyle ömrümüzde.

Yolun yarısını otuz beş edinen şaire,
İnanmak istemesem de,
Dört duvarın içindeki mezarlığa mahkumum.
Düğmesiz ceketimdeki nazarlığı kaybetmek,
Belki,
Bu sonsuz pazarlığı kazanmayı ister gönlüm.

Dosta söz olsun ki,
Hüznü zevk edinmeyeceğim.
Karanlığımı içimden döke döke.

Korkum,
Bir sonbahar aşkı,
Bitmeye mahkum.

Ciğerlerimdeki fırtına hala dinmedi,
Kalbimdeki korla sönmem.
Kırmızı bulutlar azıcık umut verse,
Bitmeye mahkum sonbahar aşklarına,
Zincirlenmem.

20 Şubat 1991 / 8 Mart 1991
Denizli

Güzün ayazı mı vurdu acemiliklere?..