Papatya
Burukmusun papatya, olmayacak mı yarın
Toprağa küsme sakın, yok ondan başka yarin
Kırgınlığa sebep bulamıIyorum yinede
Nankörlük edemezsin, şükür gerek bu halde
Ödenmemiş bedelin elinden kaçış mı bu
Nimetleri açtan esirgeyip, saçış mı bu
Gövdende anlatamadıklarının darbesi
Gözde ufaksIn, büyük güzellikler ebesi
Ah papatya rengin beyaz bilinir, kar gibi
Ahıma cevap verme, boşluğa akar gibi
Güzelliğin gidecek, iki mevsim kalmadan
Ağlıyorum seninle, ağlamaklı olmadan
Diyorlar ki doğum ölüm, sahnede güldürü
Yanda rol alan lüzumsuz figüran bir sürü
Biter bu oyun elbet, ne var ebedi süren
Ömür yetmez, ne sen görebilirsin nede ben
Seyrettim, karanIıktaydın dün yagmur yağarken
Son sahne başladI gözler güneşi ararken
Nasıl sana sormadan görev devrediyorlar
Yüzüme bak ben burdayım, onlar gidiyorlar
Ya bilmediklerin, tüm yaşanan bu mu sanki
Yaşayanlar aynı değil, kaç insan gördün ki ?
Sevilmeden sevemez fani insan kutusu
Ufukta tek görünen kavuşma avuntusu
Her buradan geçtiğimde isyanlar ayyukta
Sanma ki anlayacaklar, maddiyat ayakta
Tarifi zor, anlatsam bile büyük bir hata
İhanetler ortada, gizlilik yok bu lugatta
Yollar ayrılacaksa, gitmeliyim buradan
Yarı yolda öleyim, emretmişse yaradan
Her mevsimin de aynı adacığa bağlısın
Papatya dostları acı çığlıkları kıIsın
Kabuksuz yaradan akan kansIn ve ılıksın
Özlemlerinle geldiğin diyara aşıksın
Sevenin olacak, gidip gelsen de papatya
Günahkar biz, tasalanma, hesabın rahatya...
Aeb
Aeb şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.