13 Eylül Mektupları
I
Beyaz bir zarf üstünde soru işareti
Kendini gizleyen birinin mahareti
İlk sayfa ; beni birde buraları sormuş
Meğer ona göre rahatın adı zormuş
Bu ülke geldim geleli soğuk ........
Dayanılır lakin anlatılmaz bu halim
Gümüş çember etrafında dönüyorum
Her devirden sonra bir daha sönüyorum
Bir renk ahengi gezinir ortalık yerde
Sadece farklılığı bulaşmış her ferde
Sözler arkasında pürnar manalar saklı
Konuşan onlar değil bir maddeci akıI
Diller demir atmış kalleş bir düşünceye
Dengeler bozuluyor inceden inceye
Pamuk elbiselerde ateşle hasbihal
Gölgesi görünmeden kül oldu bir nihal
Medeniyet dendiğine bakma sen, yalan
Cehalet, rezillik, haya arkada kalan
İğne ucunda hareketsiz kendisi
Başka kıyıda olta atar efendisi
Bir çığIık geliyor uzaklardan buraya
Biz ve o ses yılanlar döşenmiş araya
Burda kaldı amaç, gitmesede hoşuna
Hedef ayrıntıda, ilerlemek boşuna
Bir tacımız vardı edebten, baş üstünde
Çiğnemişler, zıplayan bir ayyaş üstünde
Hangi ipe el attıksa koptu aniden
Hüsran beklenir boşlukta kalmış faniden
Bu çukura nasıl düşer akıllı insan
Burdan çıkış zorluğunu bir anlasan
İnan fayda etmez alttan gelecek destek
Onların tek rolü, yol üzerinde köstek
Yegane tercümanım beyaz buruşuk sayfalar
Güvenemem ki fitneyle dolu kafalar
Hani uzanacak mı eller yardım diye
Yanıma her gelen, ister mi bir hediye
Hüküm yaralı adamda kitap eşinde
Asil krallar yeni sömürge peşinde
Kelamda beni anlatacak söz kalmadı
Satmak istedim artanı kimse almadı
Bu pazar uzun koridor, eksiklik seste
Aşk rüzgarı, canımı al bir kere este
Gece yine geç saatlere kucak açtı
Gündüz burdayız diyenler uykuya kaçtı.
II
Birliğe yöneldim kitlelerden vazgeçip
Tek kalmak en iyisi yalnızlıgı seçip
Bir odadan diğerine geçiş durmadan
Yetişemiyorum saatimi kurmadan
Koskoca betonlar içinde yaşıyorum
Zamanla birde kendimle savaşıyorum
Orta cephede mücadele ertelendi
Sağ çırpınıyor sol çoktan elendi
Komada biri hareketsiz sayıklıyor
Diğeri, cansız cümleleri ayıklıyor
Sanal tuzaklar içinde acı çekmedim,
Titriyorum belki ama daha çökmedim,
Anlatamadıklarımı yüzüme yaydım
Bir yıldız anladı, bende onunla kaydım
Sorarsan gülmek gerek, ağlamak çok ayıp
Biz ayıp eden cevap verenlerse kayıp
Ben ayba bulandım sendeyse daha özel
Kahkahadansa yüzünde yaş daha güzel
Vefandan şüphem yok zaten yine sen varsın
Susuyorsun karşımda dokunsam ağlarsın
Düşünce nehirlerimden o sen akarda
Bugün burdayım yarın başka bir diyarda
Beni buraları sordun, anlattım işte
Gerisi arta kalan masal son gidişte.
Unutma dedim bundan böyle onu unut,
Unutma yıkılacak oturduğun konut
Dokunma yazdıklarıma kalan zamanda
İsmimi an, ellerini her açtığın anda
Gördüğün solmuş resimleri bana benzet
Sonraki buluşma sonsuza kaldı farzet
Mesafe yok kalbi manaya indirene
Yazıklar olsun gözü akla bindirine
Fani alemde görüşmesede bedenler
Başka bir alemde buluşur söz edenler
Kime nasıl vaatte bulundun hatırla
Olacak iş degil bu iki üç satırla
Isıtan buz kütlesiydin içimde önce
Üşür oldum senden gelen ateş sönünce
Boğazımda kalan çaresizlik hecesi
Kaç defa yaşanır, o üç eylül gecesi
Her şey yok olmadan benim gidecek olan
Bir dostluk, birde göz yaşı arkamda kalan
Kulaklarım çınlıyor, giden sessizlikti
Ellerimi tut tekrar gelen sensizlik vakti
Eline değmen, kalbine dokunmadıkça
Kocaman bir hiçsin edeb korunmadıkça
Bir sen istemem tüm benliğime gülmesin,
Sen gelmeyeceksen sensizlikte gelmesin
Aeb
Aeb şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.