Ayrılığın Kafiyesi

Aşk biter solar herşey...
Ne arkadaş kalırsın ne de dost
Bundan sonrasını karşılamaz hiçbir kavram
Bir boşluk....
Bir boşluk ki ;
Hiçbir şekilde dolmayacağını ispatlar geçen zaman

Daha az konuşur insan
Daha az güler mesala?
O ana kadar,
Hiç tahmin edemeyeceğiniz ?kendinizi?
Görüverirsiniz karşınızda
Keşke'yle başlayan cumleler daha sık kullanılır
Pişmanlık değildir bu...
Sevgiliyle yaşanamayanların verdiği eksikliktir
Hele sizin yerinize başkası yaşıyorsa ?

Arabesk bir hüzün kaplar benliği
Elle tutulur bir anı bulunmaz eskilerden
Kimseye soyleyemediğiniz düşünceleri
Yazarsınız bir parça kağıda
Her şey güzelken kalem tutmayan el
Şair kesilir birden...

Yazarsınız, durmadan anlatırsınız bir şeyler
Aşkı...sevgiyi...kavgayı...sevgiliyi
Yine de istediğiniz gibi bitmez dizeler
Sil baştan...yine olmaz...bulunmaz o son hece!
Yoktur ayrılığın kafiyesi....

(telefon çalar...arkadaşınızdır....
?biz biraz dolaşacaz hadi sen de gel??
?olmaz dostum bıtırmem gereken bir şiir var?
bu cümleyi kuracağınız hiç aklınıza gelirmiydi?)

zaten o'nun ellere karışacağı da aklınıza gelmemişti...
zaman bu....
her koşulda içimizde yasatacaktır geçmişi.....