Esmer Kız`a

Yalnızlığın hukum sürdüğü bir sehırdeyım
Arayan soran da yok beni
sevenimden fazla düşmanım vardır, bilirsin...
kimseye emanet etmedim ya yüreğimi
galiba bu yüzden
sensizliğin ötesinde bir yerdeyim.....

.?gunaydın yalnızlık? deyıp uyanıyorum şimdilerde
perdemi açıyorum.... karanlık
güneş çoktan küsmüş bursa'ya
Ya sen ?
Bu sabah kımın kollarında merhaba dedın hayata?

Beni hiç sorma esmer kız
Yine asi takılıyorum hayata dair
Sokakta naralar atarken bir benim alabildiğine yalnız
Ölüme yaklaşıyorum günden güne
Ve seninle olan anılarımı yüreğime gömüyorum bir bir...

Her şey sende kaldı... umutlar,hayaller,özlemler....
Cevapsız sorular,yanlanlar,ihanetler...
Zaman bu! Ikı yuzlu ve arsız....
Aldığını geri vermez biliyorum...ama istiyorum
Sende kalan ben'i bana geri ver esmer kız!

Bir gün ; herkesten uzak bir mutluluğun tam ortasında
kimsenin görmediği ve bilmediği bir ankara akşamında
belki de el ele yürüyemediğimiz kızılay'da
tunalı'nın her hangi bir sokağında
bakarsın uludağın buz tutmuş yollarında
ya da kırşehir'in dinek bağı'nda
olmadı ?vefa'nın? uzerıne kurulmuş olan başka bır dunyada
karşılaşmak ümidiyle.....
ve o anda gözlerinde ?sadece kendimi? görmek dileğiyle......

hoşça kal bitmeyen çile....hoşça kal canımın içi......

güneş her sabah gözlerinde doğsun!