Adın Anıldığında Susuyorum

Adın Anıldığında Susuyorum

Elifli martıları göremiyorum,
Denize karşı konuşmalar yapıyorum,
Neye yarar,
Ve özlüyorum bilemezsin
Böyle geceleri bazen adını sayıklıyorum
Sayıklıyorum
Bir cigara ağzımda olmak istiyor;
İstemiyorum
Bu ağacında rahatı mı bozuldu ne?

Üç-beş arkadaş sohbet ediyoruz
İsmin geçiyor kimi zaman...

Adın anıldığında susuyorum,
Adım atıyorsam duruyorum
Duruyorsam yürüyorum
Bir delilik yapmaya;
Nefretim olsa özgürlüğüm olmuyor,
Özgürlüğüm olsa nefretim...

İki-üç yeğen sohbet ediyoruz,
En küçüğü dört yaşında

Oyun istiyor küçük yeğen,
İsteme yeğenim!
Bu yeğeninde rahatı mı bozuldu ne?
Hatırla bana da oyunu sen oynamıştın
Ve özlüyorum bilemezsin

Sokaklarda yağmur kokusu,
Sokaklarda ben
Hadi gel benim ol be
Ne olursun eziyette etsen ne çıkar
Bir de göğün rengi pembe olsa...

Kimi zaman adını sayıklıyorum
Piyanomda adını besteliyorum
Eski günlerden konuşuyoruz
Adın anıldığında susuyorum,
Kin kusuyorum
Yüreğim inceden-inceye sızlıyor,
Nefes alıyorsam duruyorum,
Duruyorsam yürüyorum
Adın anıldığında susuyorum...
Adın anıldığında susuyorum,
Kan kusuyorum...
Yeğenimin bir oyuncak arabası var
Otomatik; ileri ittin mi ileri gidiyor,
Geri ittin mi geri...
İyi ben oynarım o zaman,
Ama iyi öğret bana en küçük yeğenim
Fukaraydı benim çocukluğum
Öğlen yemeği leblebiden ibaretti
Akşama ne bulursan
İyi öğret, çünkü... şey... çünkü,
Benim hiç böyle oyuncaklarım olmadı ki.