Dilsiz Bir Şairin Şiir Okuması

Düştükçe bir şiir kokusuna tutunduk ya da yıkıldıkça
Sevmeyi, öyle sonsuz sevmeyi, gururu her an işledik
Kaybetmeyi en büyük zafer bildik icabında
Hakarete karşı sabrı bir kurşun gibi kullanmayı bildik
İşte bakın yüreğim kirpiklerimin ucunda

Şimdi bakın bu bir şairin ağlamasıdır
Ya beni sarın, saklayın ya kaçayım ya da benden kaçın
Duyabilirseniz dinleyin sesimi, yüreğim konuşmaktadır
Böyle beynime saplayın satırlarınızı,
Cümle alem seyretsin kapışmamızı
Artık ne yar ne ser gelir
Of... Of... eninde-sonunda şiir galip gelir.

Şimdi düşmanları geçiyorum
Vay halime yine aşık oluyorum
Aşk bu, sevdiğinin gözlerini içine kazır
Aşk bu, bulutların üstünde gezinirsin
Aşk bu, kalbinin fotoğrafını çeker dışarı çıkartır
Oysa aşk bu ve dilsiz bir şair şiir okur
Aşk bu eritir, bitirir, öldürür...

Gelelim bana
Allah'ın aciz kuluyum ama
Bedenim ceset-ceset toprak kokar
Sevdiğim al beni kendine kar
Ama kapılma bana, şiirlerime
Aldanma
?Aşk insanı sonunda yeise katar?

Paramı çalmışlar çalınsın
Yeter ki bir tek şiirim çalınmasın
Hey gidi Çınarcık dağları!
Bir gün sizin kadar büyük olursam şaşırmayın
Sevdiceğim, ya seni anlatsam; efsane sanılırsın.

Sevme!
Daha mevsimlerim yeni bahara vuruyordu
Sevme!
Güllerim yeni açıyordu, yoluna serecektim
Sevme!
Seni ölesiye seviyorken başkasını nasıl sev derim
Sevme!
Başın alıp gidiyorsun
Sevme!
Sevdikçe bana benziyorsun...

Kim, ne olduğunu bilmezsin,
Erkeksen bıçakla, kızsan bakışlarınla vurursun
Şimdi yaralıyım
Artık uyku tutmaz, iki lokma girmez ağzıma
Yaşayıp-yaşamadığım anımsayamadığımdır
Oy gülüm... korkularıma ayna tuttum, umutlarım katışıksızdır
Belki de benim suçumdur
Ama imkansız da değil ve
Sadece bilmeni istedim
İndiği yerde binmeli insan
İnsanın kanını emen neler vardır,
Aşklar ve onların ürettiği hayaller vardır bir gün bitecek,
?Bir şairin yarası başka bir yarayla kapanır?