Çıplaklığın Bakir Kaldı
Bu sabah yine karanlığı gördüm
gözlerini ararken şwhirde,
Kalleş bir sis çökmüştü o deniz gözlerine!
Buğulu bir cam gibi...
Kavrulmuş bir ten gibi
gülen gözlerinle bakamadın
ağlayan gözlerime.
iki suç ortağıydı sis ve gece
Örtüyorlardı çıplak tenini
oysa ki sen bana soyunmuştun sadece...!
Çıplaklığın bakir kaldı,
bakirliğinse tamamen ortada...
Sonra uykumu bastırdı göğüslerine gece,
Ben olmayan bir
beni verdi sana sessizce
Çekiç seslerinin duyulmadığı bir dokta;
Vapurların hiç ama hiç kalkmadığı,
Kimsenin bilmediği bir iskelede
seni aramaya mahkum ettiler beni!
Oysa ki sen hayatını aklında yaşayandın,
Ben se yarı belime kadar ateşte...
Ateşlerim ışıltısı olsun
istedim gözlerinin
sonra
seni de
kavursun...
ama...ama...
Seni bana vermediler işte!
Sen hayatı aklında yaşayandın,
Bense taa yukarılarda bir yerde:
İkimizi ayrı yerlerde ısıtan,
Beni bensiz sana getiren
Sevgilin güneşte...
(6.1.1998)
Emre Durma
Emre Durma şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.