Buldum
Düşünemeyişimin esiriydim
Zamanını aşmış dönüşlerin tutsağı
Gecenin geç kalmış serserisiydim.
Kaç vakit oldu duyulmamıştı sesi
Koynunda uyuduğum yosmalarımın
Sokak köpekleri karşılamamıştı beni
köşeyi dönüp göründüğümde
Ve deniz hiç bakmamıştı bana
Sarhoş kahrı çeker gibi gülümsemesiyle
Birşeyler değişir gibi sanki mahallemizde
İlk defa böylesine anlıyor yürüdüğüm caddeler beni
Ve artık dogruluyor yüreğimi
Umutlu ve bembeyaz bir ışıkla aydınlanan
odamın duvarları
Çalıntı acılarımdan geçip
Sözcüklerin ardına saklanıp buldum buraları
Demek bir ben ekmişim yüreğime
Bunca yıldır bitmeyen karanlıkları
istanbul aralık 2000
Emre Durma
Emre Durma şiirleri