Ölürsün...
Uyur uyanık bir şiddetdi
hayatımı kuran deri altı uyaranları!
Bozuk ve hüzün çalmaya
bir de çise bir yağmur sonrası
ıslak sokakları dolduran
iğde kokularına bayılırdım...
Hangi kente yağmur yağsa
hüznü hep bana damlamıştır
ve bilirim çocukluğumdan beri
kalbimin aşkı teklediğini...
Hangi kente yağmur yağsa
bulutu bende takılı
bunalım platoniklerim hislenir
bahsedilen deri altı seviyelerimde...
Ve şimşeğin gürültüyü çağırması gibi
çağırır yağmur,derinden hüzünlerimi...
Islandıkça geçer sanırsınız
oysa ıslandıkça büyür hüzün
yağmura susamıştır,tıpkı
bir yaprağın suya susaması gibi!
Ana olan karadır ve yağmur
okyanustan kaçıp yağmıştır
kuru ve esnek bir karasallığa!
Ana olan karadır
iddia edilse bile suyun
oranlamalarda daha baskın geldiğine...
Hayat sudur diyorlar
ben gülüyorum...
Olsa olsa buz olabilir hayat
ve eridikçe saydamlaşır,
eridikçe şeffaflaşır daha!
Hayat su kadar sıvı olamaz hiç
kara ya da buz kadar katıdır ancak
ve sıvılaştıkça ölürsün!
Hayat gülmece bir erinç,
hayat düzmece bir söylence,
bunları anladığın an
yapacak tek şey kalır yapmadığın,
ölürsün!!!...
Doktor
Doktor şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.