Sen Yoksun...
Sen yoksun...
bir uçurum gibi derinleşiyor boşluğun!
Kış geldi geleli,
kar örttüğünden beri yerin tenini
koca bir çığ gibi yuvarlanıyor eteklerime
içime lapa lapa yağıp biriken aşk!
Sen yoksun...
Kuzey rüzgarları gibi üşütüyor yokluğun
neye sarılsam boş,
kime yalvarsam nafile,
ellerinin sıcağını vermiyor hiç bir ısı kaynağı
gözlerin,o eşsiz rayihan;yüreğimin sığınağı!
Sen yoksun...
Çaresizliğim iletişimsizliğim galiba
ulaşmaya yetmiyor vesaitlerim,
izlerini sürmeye,kalmadı hiç mecalim!
Yüreğim;
aşkların o eski tapınağı,
aşkın o eski yol geçen hanesi
şimdilerde yalnız sana açık,seni tutan
kaçan bedeninin hapishanesi!
Sen yoksun...
Göstermelik bir noksanlık seninkisi
nereye gitsen boş,
gizlesen de varlığını nafile.
Kaçışın boşunadır ey firari
senin asıl yerin;habersizliğin,
yüreğimin ortasındaki hapishanedir ey sevgili!!!
Doktor
Doktor şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.