Bilmiyorum!
Neden mi gülüyorum?
Bilmiyorum...
Yüzündeki küskün kadere belki,
tedirginliğine,yabancılığına,
gülerken ayırdığın dudaklarına gülüyorum
ya da sıra sıra dişlerine,bembeyaz
belki onlara gülüyorum...
Ayaklarına gülüyorum ya da uzun bacaklarına
oturuşundur belki beni güldüren,
belki sesindir komik gelen bana
ama hayır
görmeden hiç gülmedim daha!
Bakışlarına gülüyorum belki
yani bakarken taşıdıkları anlamlara
kaşlarındır belki beni güldüren olamaz mı?
bir aşağı,bir yukarı...
Kulaklarına gülüyorum belki
ya da başını salladıkça sallanan
halka halka küpelerine...
Belki yanaklarındır güldüren beni
gülerken allığına gizlediği gamzelerdir
benim görüp de senin göremediğin...
Neden mi gülüyorum?
Bilmiyorum...
Bilsem söylemez miyim sanki?!
Kirpiklerindir belki güldüren beni
gözlerinin anlamını koyulaştıran
ok ok kirpiklerdir belki komik olan...
Gözlerinin rimelidir ya da bilmediğim makyajın
belki de farkedemediğim şaşılığındır güldüren beynimi!
Belki ismine gülüyorum,
belki suskunluğuna...
Beni dinlemene gülüyorum belki,
ya da konuşmana...
Çok güldüğüm bir fıkranın
kahramanına benziyorsundur belki
anımsatıyorsundur ya da...
Nefes alışındır belki güldüren,
belki burnun,elmacık çıkıntıların yüzünde...
Gözlerin çok çukur değildir
ya da ne bileyim alnın geniştir,kırışmıyordur.
Gövdendir belki komik gelen
kolların,göğüslerin,
incecik belindir belki güldüren beni!
Parmaklarına gülüyorum belki,belki avuçlarına
ya da yaranı gizleyen sargına...
Bileklerindir komik olan kim bilir?
belki giydiklerin,
belki `daha hiç göremediklerim`!!!
Neden mi gülüyorum?
Bilmiyorum...
Bilmek de istemiyorum!
Gülüyorum işte,mutluyum
ama bir ipucu vereyim dostum
ya da bildiğim tekşeyi söyleyeyim
kesin olan şu ki;
`sana`
gülüyorum
neden?
bilmiyorum...
Doktor
Doktor şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.