Son Bir Defaya Kalan Yürek

Yaşadığım yıllar boyu
Yaşamadığım yılları serdim düşlerime
An be an geçmişimi hatırlayarak

Uzakları biliyorum aslında
O kadın orada
Sakladıkça kendini
Mide ağrılarındayım
Gülmek nasıl geliyor o kadına
Bir gül vermiyor
Ya da veremiyor

Bir an içindeyim
Bir an dışında
Işık yılı ötedeyim
Oysa bu gecenin ya da
Her gecenin bir anlamı
Bir kavuşmuşluğu olmalı
Yok olmalı her şey
yok olmalı her şeyimiz

bir gariplik ki gölgeler resmimiz
rengimiz yoklara yolculuk
yapraklar dökülecek mevsimler sonra
biri omzumda kalsın
ve kurusun öleceğim güne dek

kapıları kapatıyorum nerede otursam
çıkıp gelmesin
yüreğime adım almasın
tutun bu şehri yaktım
hatta yıktım
olmazlıklar tacını giyen ben
hangi oluru tutup yayarım tuzlu bedenime

son bir defaya kalan yüreğim
son raundu oynadı
koskoca bir sevgi
minnacık bir çamurda boğuldu