Kandiller Ve Saz Şölenleri

Geceden,
Hep geceden kaldık.
Sessiz ,kimsesiz,
Ve sizsiz bir heceden kaldık.

Güllerin mateminde
Yanık,çok yanık kokusunda elleriniz.
Elleriniz ve siz;
Kurumuş,solgun ve yangın.

Ne yumuşak bir yatak,
Bu yazgısı yenik gece.
Öyle sıcak ki sarıp sarmalıyor.
Kolları kanıyor her sarışında.
Ve ağlatıyor sazımı.
Azap semaları ve saz şölenleri oluyor.

Keza sevdayı da yakacak mı,
Bir mısra sonrasında.
Aşkı da bulup saracak mı şarkılarında?
Bu namesi kendinden ağır,
Sözlerinde seslerine kekeme ,
Ve hepten sağır.

Nedir sustuğunuz ?
Ağlaştığınız hangi mısra?
Dudaklarınızda,ellerime hasret,
Birkaç kelimeden başka şeyler var.
Dudaklarınız yanıyor,
Karanlık kandillerin ötesinde.

Sevdaları mey edip döktüğünüzde içime,
Geriye kalan,
Sarhoşluktan zahir,
Aşk nameleri..

Avuçlarınıza ve gözlerinize bırakıp kaçtığım;
Gül kurusu,kandil karası,
Ve sonrası saz şölenleri..

(ismini bile bilmediğim,ama dinlediklerinde bana feyz veren,gözleri ve sözleri can;sevgili dostlarıma..Keşke baharlar hep böyle kalsa.)