_Ki
bir mevsim dönüşürken diğerine,
altın sarısı geçişleri
karanlığa hapsediyordu toprak
-ki toprak aşktan önceydi
hep aynı vedada kaldığımı gösteriyordu
kaybolduğum mor kuytuluk
unutur olmuştum düşlerimi sokaklarda
-ki düşlerin öznesi yoktu
bakışlarımla avuçluyordum
öfkeme yapışmış kan pıhtılarını
esriyen acıların son demini yaşıyorum
-ki yaşam ölümün ilk adıydı?
Rasih Yılmaz
Rasih Yılmaz şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.