Arabesk

alaturka bir kabuk bağladı sensizliğim
üstü pul pul olmuş yara ile her oynayışımda
akan kıpkırmızı aşk oluyor
kan değil..
arabeskin bütün renkleri sarıyor yokluğunu;
sarı, yeşil, mavi, kırmızı
göğüs uçlarına elektrik verilen sazın acıyla bağırışına
hırslı hırslı çalan darbuka gülüyor..
pembe dudaklı parlak elbiseli kadın
cızırtılı mikrofonu elinde
pavyon bir şarkı ile aşkın çözümsüzlüğünü çığırıyor
/karmaşa ve sessizlik
tek gerçek yokluğun?/

Rasih Yılmaz