Eski Dost

gemilerin pervaneleri döverken denizi
günahların süngüleri parlak bir gülüşle
parçalıyordu aşkın dilenci bakışlarını
düşlerin yüreği, bir martı ağzında
götürülürken ıssızlığa
şairler satırlarında kaparken gözlerini
naftalin kokusu sarıyordu
şehri
kadife adımların yazıldığı tarih
kristal bir zamana kaydediliyordu
sıcak bir acı gibi akıyordu gözlerden
kan?
ölüm
eski dost
birkez daha
ziyarete geliyordu bizi?

Rasih Yılmaz