söyle bana!

ben sordum:

Sen daha ne yaşadın ki....bir ömür mü bitti?
Söyle bana yaşamak bir ömür mü, anlık mı
Söyle yaşamında benim yerim ne
Söyle bana beni ne kadar yaşayabildin
Söyle bana nereye kadar yaşayacaksın
Söyle bana her şey hayal mi
Sen daha ne biliyorsun ki.....benim hakkımda?
Sen daha ne gördün ki....bir çift yeşil gözden başka?
Söyle bana beni yaşar mısın?
Söyle bana benimle yaşar mısın?
Söyle bana beni benimle birlikte yaşar mısın?
Ya da söyle bana seni seninle birlikte yaşayabilir miyim?

O, cevap verdi:

Söylüyorum, senden önce bir ömür bitti....seninle yeniden bir ömür başladı,
Söylüyorum, seninle yasamak bir ömür, bir an bile olsa,
Söylüyorum, benim yaşamımın yeri senin yaşamının içinde,
Söylüyorum, ben seni her gün seninle yüreğimde yaşıyorum,
Söylüyorum, senin yaşamında yerim olduğu sürece orada yaşayacağım,
Söylüyorum, hayallerim senin gerçeklerinden doğuyor....
Söylüyorum, benim senin hakkında bildiklerim senin bilmemi istediklerin ve
seni sevdiğim denli çok....
Söylüyorum, ben o gözlerden bakınca yüreğimi görüyorum,
Söylüyorum, seni seninle yasamak istiyorum......ben zaten senin içinde
yaşıyorum.

Söylüyorum......ben seni seviyorum, sevmenin fedakarlık, özveri, aşk, tutku,
anlayış....bazen de yalnızlık olduğunu bilerek.....işte bunu da
söylüyorum...sevgilim...benim...
Sevgili canikom...benim!

Ahhh...ne çok söyledim!....

(08.05.1999)