Hatırlarsın Canım

Geçmiş zaman,
dün sanki...
Karanlık bir gece
Issız bir yol,
Karanlığa dalmış
hiç görmediğin
bilmediğin
duymadığın
bir yeri arar gibiydi
gözlerin...
beraberdik fakat
sen kendinle
yalnızdın...
saklayamadığın
müşiş bir endişe,
sonunu bilmeyen bir mahkûm,
`Acaba ne olacak?` diye
ürkek
ve her an
ürpererek
öylece bakıyordun
karanlığa....çabalıyordun
kendinle
yalnız
kalmaya...
benim
yanıbaşında
olduğumu
bilerek!

Yanakların pespembe
belli ki
utangaçtın,
bahsedilen cennat
teninde saklı
dilinin tadına
kimse bakmamış
dokunmamış hiç bir el
tırnağına
kaşına
tertemiz
ve berraktın
saftın...

Ben ise
görmüş
nice nice yâr
lâkin
bulamamış sevda,
dolu dolu yaşamış ama
neye yarar?
her şey yitik
her şey bitik
bulanık
ve kirli
suda
yüzen
balıktım...

Dil dönmez
gırtlak düğüm
bıçak kesmez
sukûnet hakim
öylece oturuyorduk
yanyana
yana yana

Söyleyecek söz vardı
dinlenecek söz,
söyleyecek dil yoktu
gırtlak yoktu
öylece oturuyorduk
yanyana
yana yana

geçmiş zamandı
ateşti
kordu
geçmiyordu zaman
durmuştu
işte o an:

İlân-ı aşk etmek,
sevdaya varmaktı!...