Ateş Serbest!

Son bir kez çıkarken
eşiğinden evlerinin
dolu
gözlerle
dökülmesi
ağızlarından sözlerin:
`bugün anam
bugün gideceğiz
fakat hiç canımız
hiç canımız istemez
bilesin
belki anam
belki öleceğiz
fakat ne için
ne için bilinmez
bilesin`

arkalarından ağıtlar
dilekler
umutlar
istemeler
istememeler

isteklerine onlar mı hükmeder
yoksa onlara hükmedenler mi?

ama sonunda
en sonunda
hükmedenler, hükmettiler
payıma düşen hükmü de
bana yüklediler:
`bu yetki senin
al tepe tepe
al seve seve
al....
istesen de
istemesen de!`
dediler
ve ben de
en sonunda
ben de
tüm yetkimle:
ruhlarını göklere
kanlarını taşlara yazdım,
kucak açtım öznelerin hükmüyle
karanlık esintilere
noktaladım ikisinde kaderini
bir çift sözümle!...

(12.Aralık.1995-Suveren Yaylası)