Yalnızlığım

Ip ıslak kurşunlar yağar
Yalnızlığımla yüklü akşamlarda
Hasretinle yaralı sineme
Dert benim hüzün benim şimdi
Uçup giden göçmen kuşlar
Alıp gider yalnızlıklarımı hüzünlerimi
Yar denilen o vefasıza
Üstümde esen şimdi bu fırtına
Saçlarımı senin yerine öpen fütursuzca
Bu yalnızlığın soğuk rüzgarları
Çalmaz oldu kapımı artık
Dost bildiğim kuşlar bile
.......
Yalnızlık kötü yalnızlık acı
Kavurur bir rüzgar şimdi
Gönül denilen viran olmuş bahçeyi
Ne nağmesi duyulur bülbüllerin
Ne güzelliğinden eser kaldı güllerin
Avuçlarımda yanıp duran
Soğuk yalnızlığın sıcak gözyaşları
Ufuklara bakmaz oldum artık
Korkularım eser şimdi ufuklarımda
Yalnızlığın ölüm korkusu şakaklarımda
Gurupta batan güneş bile anlamsız
Ya şu kumsaldaki silinmeyen izlerin
Saçlarına taktığım denizyıldızları
Hergün aynı anlamsızlıklara doğan yeni gün
Anlamını mı yitirmiş ne
........
Herşeyin anlamı seninleydi
Seninle kara geceler pespempeydi
Kargaları bile bülbül bilirdim
Dikenler benim için vazgeçilmezdi
Mutluydum kısacası seninle
Mutlu bakardım doğan yenigüne
.......
Şimdi elimden uçup giden gençliğim
Senden bana hatıra kalan sesizliğim
Korkularımla yaşamaya çalışırken
Faydasızca yaşadığım çaresizliğim