Karanfil Kalbinde Sabah
Bu ışığa aydınlık demeye varmaz dilim,
Aydınlık keser mi aşikãrI dilim dilim
Söz sultanının sözü nasiplenene kısmet,
Kısık ateşte kaynamıyor ki zerafet...
Ben ve bensizlik teredütsüz bensizliği seç
Bana dair ilklere başlamak için çok geç
Sorarsan ne zaman gideceğim diye şayet
Endişelenme asla olmayacağIm ülfet...
Köhne gidişatin yazına bir asIr kala
Dökülen yapraklar içinde yeşil yakala...
Her rengin üzerinde yalnızlık damla damla,
Sen öyle misin? Deryalara yet tek başIna
Boğulmak üzere nefesim, sarma boynumu,
Ateş sal sineme ferahlat tel tel koynumu,
Ayaklarımın dibindeki emanet selvi,
Sana biriktirdiğim hediyelerin evi...
Bir bizim bildiğimiz sözsüz masala başla,
Bizimle olmayanlar canlanınca yavaşla,
Saatler gün sonrası gizeme damlamakta,
Güneşi tepede tutun karanfil ayakta...
Yazık diyemez arkasından baktıklarına,
Bir yanıp bir sönen etki etmez kararına,
Yaşam yok, zaman durdu, tüm zalimler ağladı
Gün bitti, karanfil kalbinde sabah başladı...
Aeb
Aeb şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.