Tarifsiz

Say ki gülüm,
Aykırı yaşamanın aşikar isyanındayım
Buğulu gözlerimin homurdayan bakışında
Beni sensizliğe uğurlayan besteyi dinliyorum

Bir bilsen gülüm
Tükenmek nasıl olur hasretin göbeğinde
Akılları maddeye devşirmek nasıl olur
Ve avcuna alıp taze yüreğini
Kuru yaprak gibi kırıştırmak parmaklarında
Tebessümleri katletmek nasıl olur?

Sen bilmezsin gülüm
Maviye hasret toprağın kucağına
Damla damla düşen kanın rengini
Kimsesiz sevdaların,
Kimsesiz sevenlerinin
Nasıl sevdiğini...

Sen göremezsin gülüm
Sevdayı üzerimize sağan bulutların
Yanaklarımı ıslatan sıcak yağmurunu
Başka mevsimlerden düşen
Cemrelerin dokunuşunu

Tut ki gülüm,
Ruhumun ateşini üfleyen
Pusuya yatmış yalnızlığın şiirindeyim
Kutlu sevdalara bilenmiş damarların
Ölümlere müjdeli kanıyla yıkanıyorum

Bir bilsen gülüm
Dövüşmek nasıl olur delikanlı sensizlikle
Sensizlikteki sana aşık olmak nasıl olur
Ve elindeki tek sermaye
Umutları
Sarı başak gibi savurmak rüzgarda
Sevgilere kurşun sıkmak nasıl olur

Bil ki gülüm
Rahmetleri bıçaklanmış didik iklimlerin
Zemherisinden göçen kuşlar gibiyim
Gözpınarlarımın suyunu içen ağacın
Kökleri cinnet dalında ölüyorum!