Sıradan Biriymişim

Gecelerim seninle güzeldi.
Seninle anlamlı,seninle renkli,
Seninle aydınlıktı alacakaranlıklara inat!
Günün ilk ışıklarıydı gözlerin,
Saçlarındı rüzgarların kaynağı,
Toprak tenin,esmer esmer
Ellerin bulutlar
Düşüncelerin,saf ve masum hayallerdir.
Sendin işte;sendin benim dünyam...

Şayet;
Bir cesaretim,bir cesaretim olsaydı,
Gül yüzüne,üzüm karası gözlerine
Haykırırdım güzelliğini,duygularımı
Haykırırdım inan dünyamın sen olduğunu!

Şayet;
Bir kalbim,bir kalbim olsaydı
Seni hala deliler gibi severdim.
Yerlere göklere sığdıramazdım aşkını!

Şayet;
Bir umudum,bir umudum olsaydı
Birgün beni affedeceğin günü umardım.
Çaresizlikler,ümitsizlikler içinde...

Şayet;
Bir özlemim,bir özlemim olsaydı,
Seni bir asır daha
Özlemler içinde beklerdim!

Bu duyguların hiçbiri yok artık bende
Ne cesaret ne yürek nede sevgi!
Bir et yığınıyım insanlık içinde...
Tıpkı;
Alabildiğine uzanan
Bozkırlar ortasındaki
Bir ot tanesi misali...

Ruhumu azad ettim.
Sevgimi,tozlu raflara kaldırdım.
Cesaretimi,alacakaranlıklarda,
Seni düşleyişlerim sırasında kaybettim.
Özlemlerim,sensizliğin fırtınasında
Bir balon gibi elimden kaçıverdi...

İşte böyle bir insanım artık!
İçi boş,duygusuz,ruhsuz...
Bir parazitten farkım yok
İstemeyerek yaşıyorum sanki
Ben istemedim böyle olmasını,
İstemedim gitmeni.
Belki sende istemedin.
Ama sonuçta çekip gittin.
İstesende istemesende...

Gerçek Dostluklar,sevgiler asla bitmez
Ölümün gücü dahi yetmez!
Ben,seni anılarda yaşıyorum şimdi.
Sen ise ağzına almıyorsun adımı
Ben,dostun,sevdiğin değil,
Ben senin için yoldan geçen
Sıradan biriymişim meğer!!
Sıradan BİRİ!!