Bazen
Bazen hırçın bir çocuk olurum,
Çocukluğumu yaşayamadığım anılarımda.
Ve şımarırım çocuklar gibi,
Hiç doymadığım babamın omuzlarında.
An gelir bir şahin olurum,
Mavi gökte,
Kurbanını keskin gözlerle izleyen.
Çocukluğumu yaşatmayan kurbanımı,
Bazen hayallerimde parçlarım,
Gerçekte değil.
Bazen derya olurum,
Üzerimde bilinmez binbir yük olur,
Her birinin niteliği belli olmayan,
Bazen o deryadan damla damla akan,
Yaş olurum.
Engin okyanuslara açılan,
Ve kandi okyanusumda kendim boğulurum.
Bazen pervasızca konuşan pinokyo olurum,
Kendi kendime sözler veririm.
Gerçek olmasını istediğim sözler,
Gerçeği söylediğim an,
Kendi köyümden kovulurum.
Bazen şiirler yazarım senin içim,
Senin haberin olmasada şiirlerimden.
Benim sevda anlayışım acıdır,
Ne sevdamdan haberin olmalı,
Ne de şiirlerimden.
Vuslat gerçekleştiği an,
Aşkı yaşayamam.
Bazen kaplan misali parçalarım düşmanımı,
Ne sensin düşmanım, nede aşkın.
Sadece sadece kendimi paralarım.
Çünkü kalbimdedir düşmanım.
Bazen uysal bir çocuk olurum,
Annemin cennet kokulu kucağında,
Annemin kokusunu özlerim.
Oysa annem yanıbaşımda.
Anlıyorum annem yanıbaşımda,
Peki ben nerdeyim, nerelerdeyim?
Belki uçsuz bucaksız yollarda,
Belki de bitmesini istemediğim bir rüyada.
Cevat Aydın
Cevat Aydın şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.