Yıllar
Yıllar neleri götürüyor,
İnsanın yüreğinden.
Ve neleri koyuyor yerine,
Neleri bir bilsen.
Çocukluğunu kaybettiriyor,
Yani hiç yaşamadan belkide.
En güzel yıllarını götürüyor,
Temiz olan, saf olan duygularını.
Bir baba çocuğunu kaybediyor,
Kaplan misali hayatın pençesinde.
Belki okurken, üniversitede,
Belki habersiz nöbet başında,
Ve belkide çatışmada bir dağ başında.
Genç oluyorsun adım atıyor gençliğe,
Ve gençliğini mahvediyor yıllar;
Bazen bir vefasızın elinde,
Bazen kaderin elinde.
Onuda doyamadan elinden alıyor,
Onuda unutturuyor yeri gelince.
Belki sevdiklerini kaybettiriyor,
Hiç doyamadığın sevdiğini;
Belki ecele,
Belki bir köy ağasına,
Kurban veriyorsun.
Onuda unutuyorsun, yeri gelince,
Yıllar sonra başta kavak yelleri esmiyor,
Pervasızca gülüp geçemiyorsun hayata.
Elinde baston saçlarında aklar oluyor,
Kara kara düşünüyorsun,
Ve? hey gidi günler hey? diyorsun.
Gözünde canlandırıyorsun eski anıları,
Ve acımasız yılları.
Eski sevdalını anıyorsun,
Ve tutamıyorsun göz yaşlarını.
En son deniz kenarında gözlerin açık,
Ve ölüm soğukluğu tüm bedeninde,
Umutlarınla beraber , sonun bir tahta tabut,
Elindeyse engelle,
Elindeyse böyle bir ölümü sen unut!
Cevat Aydın
Cevat Aydın şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.