Heykel
Cansız heykellere benziyorsun,
Bedenin burada.
Ruhuna ne yaptın?
Niçin hiç gülmüyorsun?
Niçin hiç ağlamıyorsun?
Sevdiğin terk mi etti seni?
Niçin anlamsız bakıyorsun?
Niçin konuşmuyorsun söylesene?
Dilinimi yuttun ?
Cansız heykellere benziyorsun,
Tüm umutlarını kaybetmişşin.
Nedir seni bu hale koyan?
Nedir seni heykel haline sokan?
Bir vefasızın elinde mi böyle oldun?
Bir vefasızın elinde mi böyle soldun?
Ne olursun bir tebessüm et bana,
Sende beni bırakıp gitme,
Ne olursun gül birazcık.
Yalnız kalmak istemiyorum artık.
Dostlarımdan ayrılmak istemiyorum,
Boş ver üzülme kendine gel,
Buda gelip geçer,
Bak nasılda esiyor yel.
Başında sevdanın başka bir yeli eser.
Bak güllerde küsüyor sana,
O böyle değildi diyorlar;
Hayat doluydu,
Neşe doluydu.
Gülleri de küstürdün sonunda.
Bak mezemiz yarım kaldı,
Haydi kalk içelim biraz.
Oysa sen bayılırdın rakıya.
Rakıyıda küstürdün sonunda.
Ne olursun kendine gel,
Gül birazcık ,
Ne olursun tebessüm et bana.
Cevat Aydın
Cevat Aydın şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.