Gözlerin
Güzel gözlerin var ya,
Hani insan hayallere dalar ya.
İşte öyle bir şey,
Kelimeleri unutuveriyorum,
Dillerim lâl oluyor onlara bakınca.
Beni derbeder eden güzel gözlerin,
Beni kül edip yakan senin alevin.
Güzel gözlerin var ya,
Onlara şöyle bir bakınca;
Ruhum benden gidiyor,
Gözlerine hapsoluyor.
Ne bülbüller şakıyor,
Ne güller açıyor,
Ne güneş batıyor,
Ne şafak atıyor.
Güzel gözlerin var ya onlarda,
Zaman kavramı da yitiyor.
İşte sana bu yüzden açılamıyorum,
Kâinatı saran deli aşkımı,
Bu yüzden anlatamıyorum.
Diyorum ya dillerim lâl oluyor,
Ruhum gözlerinin esiri,
En ücra köşelerinde hapsoluyor.
Kelimeler anlamını yitiriyor.
Güzel gözlerin var ya,
Onlarda buluyorum dünyayı,
Ya da dünyanın anlamını,
Gözlerinde acı çekmiyorum,
Onlarda buluyorum mutluluğu tasasızlığı.
Gözlerin gözlerimden ayrıldığı an,
O an fark ediyorum vicdansız hayatın,
Vicdansız acılarını.
Hayat kavgasını.
Ruhum bedenime dönüyor,
Yaşama umudum sönüyor.
Güneş batıyor,
Şafak atıyor,
Güller açıyor,
Bülbüller şakıyor.
Anlamsız!
Acılar başlıyor,
Hiç bitmeyeceğini sandığım,
Geceler başlıyor.
Rüyalarım kara basanlar kaplıyor,
Beni bunlardan,
Bu anlamsız hayattan kurtaran,
Yine senin tatlı sözlerin,
Yine senin güzel gözlerin oluyor.
Cevat Aydın
Cevat Aydın şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.