Dolunayın Ardından

Dolunay sen bana ne kadar yakın
Ne kadar sıcaktın soluklarımda
Neden şimdi beni yalnız bıraktın?
Parıltındır kalan, ufuklarımda...

Yakmaya bir sebep arar dururken
Gümüş kollarında hüzünlerimi
Gömüldün ufkumda bir gece erken
Gelmededir artık hazan mevsimi

Siyahlar giyinir, göğe çıkardın,
Ayda bir de olsa görürdüm seni
Neden şimdi beni nisyana sardın?
Ey gördüğüm ışıkların hiç bitmeyeni!

Ne olur bir gamze çakıver bana
O sevinç, bendene bir ömür yetsin
Layık olamazsam da bu sevdana
Bir kerecik kalbin merhamet etsin!

Kırma sevda ile ağlayan gönlü
Esirgeme sakın ışıklarını
Madem bu aşıkın hüzün örtülü,
Açmazsan örtüyü, görmez yarını!

Boz adetini bir kez, yarın da gel!
İnsanlar bu hale şaşsın, kalsınlar
Bir kere isteyerek bana yönel,
Sonra bu derbeder canı alsınlar!