Yalnız

Söyleyin duman duman biriken hisler
Kendine bir mecra bulur mu yalnız?
Vicdana maziden çarpan akisler
Derdime derman olur mu yalnız?

Buhranına dizgin vuramaz duman
Kapanan kapılar yaman mı yaman
Ömür için gonglar vurduğu zaman
Arkandan ağlayan kalır mı yalnız?

Mızrabınla dokunurken hicran teline
Aşkın dikenine sabrın gülüne
Sesin ulaşınca yaban eline
Yar olan bir ahı solur mu yalnız?

Bakmazdım encamına bu puslu yolun
Seslen gönül: ?Sisler! İçime dolun!?
Bir gönle merhem olmamış kulun
Duaları kabul olur mu yalnız?

Kırılsa da kase, bade dökülse
Yerleri yalayan dilim sökülse
Şeyda-yı gül, kara yaslı bülbülse
Bir lahza ayık olur mu yalnız?

Açsam sinemi savursam yere
Sanırım geçmez yine değere
Ahımın telaşı batsa ciğere
Yarim benim yarim olur mu yalnız?