Sapan
Aklıma gelir hep
Kor ateşle beslenen sobanın
Kestane kabuklarını çıtırdattığı
Soğuk kış gecelerinde
Çocukluğumun hüznü.
O hüzündür ki unutamadım
Ak güvercinin
Elektrik direğindeki son neşesini
Birde yere düşerken
Gözüme saplanan
Kana bulanmış yüzünü.
O gün gömdüm
Zeytin dalından sapını
Pabucumdan kestiğim
İki delikli gönünü.
Lastiği serumdan sapanımı.
Ferayim Madak
Ferayim Madak şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.